miércoles, 24 de diciembre de 2008

welcome to disneyland Peru

Vecino
detalle de piedras

Desde el wayna Picchu ( a la izquierda el serpenteante camino de subida)


Wayna Picchu



Tipica foto ( el monte alto del fondo es Wayna Picchu)




Machu Picchu pueblo (antes Aguas Calientes)





Cusco
Apa,
Hoy escribo en castellano para que mas gente me pueda entender.
Primero felicitar la navidad a todo el mundo y que les vaya bonito en estos dias de vacaciones.
Tras mi visita a Choquequirao y me fui para Cusco, Capital de la provincia del mismo nombre y patrimonio de la humanidad, ya que fue capital Inca y en esta provincia se encuentran muchas ruinas...de aquella epoca ( machu picchu incluido).La ciudad esta a mas de 3000 metros y aunque no hace mucho frio, ahora esta lloviendo, lo que hace que no sea muy agradable hacer visitas a ruinas.Cusco es impresionante.Tiene edificios que mezclan arquitectura inca con la colonial, todo muy bonito y bastante bien conservado pero tiene un "problemilla", parece disneylandia.Todo, absolutamente todo, esta orientado al turista (anglosajon basicamente).Los letreros, carteles, informacion...esta en ingles, la gente de las tindas...primero te habla en ingles, hay que pagar por todo ( lo unico para lo que no hay que pagar es para ver una piedra de 12 angulos en una pared muy famosa), las señoras con trajes tipicos estan puestos por el ayuntamiento ( la gente local va con su chamarra, jeans...es todo un mundo.Lo que mas gracia me hace es ver a multitud de guiris que compran de todo ( gorritos a lo manu chao, ponchos, medias de lana,...) y se lo ponen todo encima y van en sandalias.Es para sentarse en un banco con unas pipas y ver pasar a la gente con todos los abalorios puestos.
Aun asi, la ciudad me a gustado mucho, la plaza de armas es muy bonita y esta bien cuidada, limpia...eso si, han plantado un McDonalds en un dificio clasico.Globalizacion.
Tras un par de dias recorriendo la ciudad, el domingo me fui para el pueblo Machu Picchu (antes Aguas Calientes).Como en todo Peru, el que es extranjero tiene que pagar mas y tras investigar un poco decidi no ir directamente desde cusco a machu picchu ( solo se puede ir en tren y vale como 70 dolares!!!).M recomendaron ir a Ollantaytambo en coche y despues seguir en tren.Asi lo hice, temprano cogi un colectivo y por 8 soles llegue a Ollantaytambo hora y media despues.Alli fui a la estacion y vi que el pasaje a Machu pichu estaba a 10 soles para los peruanos y con mi logica aplastante deduje que a mi me costaria algo mas.Pedi billete de ida porque queria volver por otra ruta, la señora me dijo que 34, fui a pagarle 34 soles y me dijo que eran 34 dolares.Impresionante, el extranjero tiene que pagar 10 veces mas que el local (10 veces mas!!!).Le dije que porque me habia dicho el precio en dolares, si estamos en Peru, y la moneda es el sol.Me dijo que ese era el precio para extranjeros y punto, y asi lo suelen hacer.No quise discutir mas porque el billete ya estaba impreso, pero le recorde que no me parecia justo.No es culpa de la señora, pero me jodio mucho tener que pagar 10 veces mas.Sin mas.
Al mediodia tome el tren y en hora y poco llegue a Machu pichu pueblo.Un pueblo pequeño, netamente turistico, pero sin coches, cosa que se agradece.El pueblo basicamente son hostales, restaurantes y tiendas, y al ser temporada baja, encontre un hostal con cama matrimonial, baño privado y agua caliente por 20 soles.Para lo caro que es el pueblo, esta muy bien.Llovio toda la tarde por lo que tras comprar la entrada de Machu Picchu ( 40 dolares), me fui al hotel.Cenar temprano y pronto a la cama.
Al dia siguiente me levante a las 4.30 de la mañana para llegar pronto a las ruinas.Hay autobuses que llevan a los visitantes hasta las ruinas, pero son 15 dolares mas, y yo preferi ir andando.Me habian dicho qu eran unas dos horas desde el pueblo, y como no tenia prisa me fui andando.En el camino me encontre con un bulgaro residente en Chile (hablaba igual que stoichkov) y subimos juntos hasta las ruinas.La carretera para los buses es en zig zag y el camino para subir andando es recto, por lo que es bastante empinado.Esta bien señalizado y en 45 minutos se puede llegar bien, sin forzar pero sin parar ( no se de donde sacaron lo de las dos horas).Para las 6.15 ya estabamos arriba y en la entrada tuve otro conflicto.Un guia nos ofrecio sus servicios y educadamente le dije que no, gracias.El, se puso chulito y me dijo si no querria ser yo su guia. ( todo en un tono desafiante).Le dije que simpleente no queria guia, que queria visitar las ruinas a mi aire, sin prisas...pero el erre que erre, que si yo era un listillo sabelotodo, que si el vivia de eso...Eso ya me enfado demasiado.Le dije que haber quien se creia, que bastante se aprovechan del extranjero, que iba a poner una queja y que si seguia asi, igual le partia la cara( nunca me he enfadado tanto con alguien, y evidentemente NO iba a partirle la cara).Ademas tenia a Stoichkov al lado, que miraba con cara de no entender nada.Al final vino otro trabajador y el guia se marcho.Con el mal trago, entramos a las ruinas, estaba todo nublado y no se veia mucho.Tras sacar alguna fotillo, me despedi del Bulgaro ( estaba de visita express y queia verlo todo rapido), y me fui un poco para arriba de las ruinas a ver todo el entorno.Pese a que hay una media de 2000 visitantes diarios, no encontre mucha gente a esas horas y en mometos estaba completamente solo.Al poco rato, comenzo a salir el sol y pude ver en todo su explendor la ciudadela.Es Impresionante, mas que por el tema arqueologico, por la harmonia entre el entorno y las construcciones.La niebla no acaba de irse en todo el dia, pero sube y baja a ratos y pude sacar buenas fotos.Hacia las 7.30 me fui para el Wayna Picchu, la montaña que se ve de fondo en todas las fotos.Tienes que registrarte a la entrada y a la salida porque es un poco peligrosa la subida y para que ellos leven el control de la gente que hay.La subida es muy empinada, y hay cuerdas a los lados para ayudar a trepar.SUbi a buen ritmo y adelante a bastante gente y en media hora mas o menos ya estaba arriba( eso si, sudau como un pollo en elñ horno):Arriba me encontre con Pancho, Rosa Y Daphne, tres Peruanos con los que pase el resto del dia.Muy buena gente, muchas risas y buenas explicaciones del lugar a cuenta de Pancho, que ya conocia Machu Picchu.Tras bajar del Wayna Picchu, visitamos el resto de ruinas (poniendo la oreja junto a grupos con guia)y al mediodia decidimos bajar tras 6 horas allí.Ademas comenzo a llover.La bajada tambien la hice andando-corriendo y enseguida me plante en el pueblo.Duha caliente y a comer algo.Por la tarde me fui a unas aguas termales que hay en el pueblo.El color y temperatura del agua son sospechosos, pero relaja que da gusto.Un tio de allí me dijo que el color es asi siempre ( amarillento), y que limpian el agua constantemente ( no se yo si es verdad, pe bueno).Tras quedar como una pasa, me fui a cenar algo y a la cama.
Al dia siguiente me levante temprano y como noqueria volver a pagar 34 dolares, me fui caminando hacia el otro lado, hasta la central hidroelectica.Son como un par de horas por las vias del tren ( aqui acaban las vias ) y alli puedes tomar colectivos o seguir hasta Santa teresa.Yo me fui andando, otras dos horas y en santa teresa tome una combi ( furgoneta-taxi para unos 15 pasajeros apretados) hasta Santa Maria.El trayecto es a prueba de vertigos y sustos.No esta asfaltado, es zona de derrumbes, y a un lado tienes un acantilau que quita el hipo.Al rato llegue a santa maria y en pocos minutos paso un bus direccion Cusco.Me subi, pro el chofer me dijo que no habia plazas, y si queria ponia ir junto a el (malamente sentado en el suelo ).Me dejo el billete en 20 soles.El viaje interminable.6 horas por carreteras sin asfaltar, medio jungla, puertos interminables...A las 11 paro el bus, era la parada para miccionar, y toda la gente se bajo tanto a mear como a comer algo.Vino bien la parada, pero desoues el viaje se me hizo eteno.Medio mareau llegamos a Cusco, tome un taxi hasta el Hostal, comi algo y a la cama con bastante mal cuerpo.Y sigo lleno de picaduras.
Asi fue mi visita a Machu Picchu, realmente rcomendable para cualquiera.Un lugar magico, muy visitado ( incluso saturado en alguna epoca del año) pero increible.
Pues esto a sido todo.Estaré unos dias mas en Cusc, para luego irme hacia Arequipa, donde conozco gente y seguramente pase fin de año.
Ala pues ajugar a pala.
P.D: Fuxi, oindio ez det harmonika jotzen ikasi.Igual aurrerago hasiko naiz.
Ta Xapoto, hire galderan erantzuna:orrazi batekin prestau zuten nozilla bokadilloa.
Argazkik kolgauko ditut aurrerago, oin ez dit uzten eta.

miércoles, 17 de diciembre de 2008

CHOQUEQUIRAO


choquequiraotik bistak


choquequirao plaza nagusia


choquequirao.plaza goran dau eta beheran KUTXAk patrozinautako zerbait


Bidea


Casona de Ocampo

Apa,
Bueno azkenen in nun mendi ibilaldia, 3 gau pasa ditut mendin, 64 km inguru, ta dena ondo atera da, oso nekatuta baina ondo.Martxa hau aspalditik nauken burun eta nere erronka zan ahalik eta diru gutxien gastatzea.Tour bat kontratatu ezkero 300-400 dolar inguru ordaindu behar dira.Nik 30 euro inguru gastatu ditut.
Day 1: Goizeko 9 k inguru hostaletik ( Abancay herrin) atera eta kolektibo bat hartu nun Cachora aldera ( kolektibok taxi konpartituk die, kotxea bete arte ez dira irtetzen).Ordubete inguruan Cachorara iritsi nintzen eta bertan lo iteko denda baten bila hasi nintzen.Gazte bati galdetu nion eta berak etxe batera eraman ninduen bertan galdetzeko.La Casona de Ocampo hostatua zan eta etxekoandreak oso harrera ona eman zidan.Etxez etxe bidali zuen gaztea denda bila, baina inorrek ez zaukan dendarik.Etxekoandreak esan zidan bidean akaso aurkituko nola, bestela txabolan baten in nezakela lo.Bertan zerbait jan eta martxari ekin nion 12k aldera.Bidean katalandar bikote batekin egin nun topo ( bueltan zetozen ) ta pixkat hitzegin eta gero, bakarrik jarraitu nuen.Hasierako 12 kmk nahiko xamurrak die, aldapa konstantea baina oso arina, gainea eguzkik tregua bat eman zidan.12 km ta gero Capuliyoc miradorera iritsi nintzen.Bertatik bista zoragarrik daude; bailara eta Apurimac erreka, mendi ugari... Bertatik dena aldapa bera da. Ia jeitsiera osoa zig-zag-ean ( edo sigi-saga) in behar da eta 8km inguru horrela jeistea gogorra da, gainera bero dexente zeon.Azkenen atsaldeko 4ak ingurun Chiquisca kanpalekura iritsi nintzen.bertan dutxa bat hartu eta denda alokatzea lortu nun.Bertako zaintzailearekin hizketan pasa nun atsaldea lotara jun arte.Gaua nahiko beroa izan zan eta era guztietako moskitok ezagutu nitun.
Day 2: Goizeko 5tan jeiki, zerbait jan eta martxari ekin nion, Apurimac erreka zeharkatzen duen zubira.Ordubete baino gutxigo n bertan neon, baina arazoa izan zan erdibiden neola euria hasi zola. Euria eta beroa, nahasketa txarra, baino bueno, ez nun atzera in behar beraz txamarra jarri eta aurrera.Zubian sarrera ordaindu beharra dau ( normalean goran ordaintzen da baino puntualki zubian kobratzen dute).Zubia pasa ta gero hasten da gogorra.4 bat ordu goruntz, dena aldapa gora, sigi saga eta euripean.Oso gogorra da baino abuztuan oindik eta gogorragoa izango dala uste det, berogatik.Zubitik ordu ta erdiara, Santa Rosa kanpalekura iritsi nintzen, bertan pixkaten gelditu nintzen bertakokin ( Julian ) hizketan eta erropaz aldatu nintzen.Zerbait jan eta berriro goruntz.Gutxira eurik tregua txikia eman zidan eta suabe suabe jarraitu nun goruntz, beste pare bat ordu Maranpata-raino.hau ere kanpalekua da eta ibilaldiko garaierarik handieneko ( 3000 metrotik gora).Hemendik 3-4 km besterik ez zien geratzen eta Choquequirao parez pare nauken, beraz gogoz ekin nion.Tarte hau oso gogorra egin zitzaidan zeatik 4 ordu aldapa gora egin ostean, azken kilometroak gora behera die, eta hankek asko sufritzen dute.
Azkenen 12 aldea iritsi nintzen Choquequirao toki arkeologikora.Bertan denda montau, bazkaldu eta bertako gia dan John-ekin hizketan hasi nintzen.Igande atsaldetan ez daola gia zerbitzurik esan zidan baino nola aspertuta zeon nerekin etorriko zala esan zin ruinak ikustera.Atsalden jun ginen ruinen goiko partea ikustera.1536an eraikitako hiria omen da eta "cuna de oro" esan nahi du bere izenak.Ez da beste munduko ezer, ikusgarria da nola eraiki zuten hiri bat leku horretan eta sistema hidraulikoa...bestela ez da zerbait izugarria.Gainea ez da Machu pichu bezela, hemen eraikin eta landatoki gehienak mendian behera sakabanaturik daude, beraz ez da horren ikusgarria.Hala ere oso polita da eta kondorrak ere ikus daitezke.Hau ikusi ostean, kanpalekura jeitsi, afaldu eta deskantsatzera.
Day 3: Goizen jeiki eta beheko partea ikustera jeitsi nintzen.Nekazal lurrak die eta eskalonaturiko lurrak daude.teknikoki oso lortuak, amildegi baten ondoan.Berriro ere gora egin nun, denda jaso eta etxerako bideari ekin nion.Eguna ez zan oso beroa, beraz nahiko azkar in nun maranpatarako bidea, baino aldapa behera hanketako urradurak min egiten hasi ziren, beraz motelxeago jeitsi nintzen.Berriro ere Santa Rosan geratu nintzen, julianekin pixkaten hitzegiteko, eta gero zuzenean errekaraino.Bertan zerbait jan eta Chiquiskara buelta bertan gaua pasatzeko.Eguna oso gogorra egin zitzaidan, bai hanketako urradurengatik, eta batez ere motxilaren pixuagatik ( 15 kilotik gora).4ak inguru iritsi nintzen chiquiscara eta dutxa ostean Uriel( bertako zaintzailea)-ekin pasa nun atsaldea hizketan, gainera afaria prestatu zidan, zeatik ni iada aseturik neon horrenbeste atun, mortadela eta gailetaz ( ez nun gasezko su bat eraman pisuagatik).
Day 4: Goizeko 5tan jeiki eta berriro ekin nion martxari.uriel nerekin etorri zan bide erdiraino, bertan bait dauzka terreno batzuk eta hoiek ikustera.
Capuliyoc arte oso gogorra da, batez ere eguzkik gogoz jotzen zuelako, baino bueno, burua jeitsi ta gora, suabe suabe.Behin Capuliyoc-era iritsita dena aldapa suabea da beruntz, eta nahiz eta hankak irekiten neuzken lurra oso beroa zeolako, errez iritsi nintzen Cachorara.Berriro ere Casona de Ocampo-ra jun nintzen etxekoandrea agurtzera eta zerbait jatera.Xerra, arraultz frijituak, patatak, arroza eta tomateak atera zizkidan bazkaltzeko ( eta limoi bat postre modun).Etxekoandrea eta senarrarekin solasean egon ostean, berriro ere kolektibo bat hartu eta Abancay-ra itzuli nintzen, leher inda baino pozik.
Esan bezala 30 euro inguru gastatu ditut denera ( janaria, bidaia, denda alokatu, sarrera...) baino igual beste baterako astoa alokatuko nuke karga eramateko, zeatik motxilaren pisua oso oso gogorra iten da bukaerarako.Gainera astoa eta arrieroa alokatzea 10 euro inguru dia eguneko.Ez da horrenbeste eta lan asko kentzen dute.
Bestela bideak ez du galerarik, nahiko ondo seinalizaturik dago eta pista zabala da.Kanpaleku dexente daude ( dutxa eta komunekin), beraz lehenago edo beranduago akanpatzea dago.Ura ere leku askotan aurkitu daiteke, salgai ( koka kola...ere) edo erreka eta kaskada txikietan ere ( purifikatzeko pastilak ezinbestekoak dira ez bada ur guztia soinean eraman nahi), beraz oso martxa gomendagarria baina beti ere jakinda oso gogorra dala eta eguzkik gogor jotzen bado, oindik eta gogorragoa dala.
Azkenik eskerrak eman bai John giari eta Julian eta Uriel kanpalekuko arduradunei.Eta batez ere Rina-ri, casona de Ocampoko etxekoandreari.Edozertan laguntzeko prest, sukaldari fina, tratu ezinobea...Cachorara jun ezkero bisitatxo bat itea merezi du,gosariak,bazkariak, afariak...eskaintzen ditu hostatu zerbitzuaz gain.
Oin pixkat deskantsau ta Cusco aldera jungo nahiz ziuraski.
ala aio

viernes, 12 de diciembre de 2008

NASCA

Tximua
Panamericana errepidea

kolibria
Apa,
Bueno Ica eta Huacachina utzi ta Nasca ( edo Nazka , nazca...) aldera abiatu nintzen, goizean goiz.Pare bat ordutara dau Nazca herria, ta ez da Ica bezain basamortu a, baino oso oso lehorra da eta bero sentsazioa handiagoa iruditu zitzaidan.Terminalera iristean, jende asko espero nuen tour-ak, hotelak...eskeiniz, baina ez zen horrela izan, pare bat bakarrik gerturatu ziren eta oso modu onean gainera.Esan zidatenez, goizean okerragoa da , zeatik turista asko goizaldeko 6ak inguru iristen dira eta 7etan hasten die hegaldik marrak ikusteko.
Hostala hartu, dutxa bat eman eta bueltatxo bat ematera jun nintzen herria ikusteko.Ez da beste munduko ezer, kale nagusi txukun bat dauke, trafiko gutxi...baino bero handia.Hegaldiak ze preziotan zeuden ikustera jun nintzen ta denak 50 dolar inguru zeuden, ez zan bat bera ere merkeagoa (ikusten danez dijoz "sobraus" ta ez zaie inporta bezero bat galtzea).Azkenen bi tipa katalanekin topo in nun ta beraiek goizean egindako hegaldia oso ondo egon zala esan ziaten, beraz konpainia berdinakin hartu nun txartela.Eguna herria bisitatzen pasa nun ta goiz ohera.
Hurrengo goizen, 7 .30 tako abiatu nintzen aeroportu aldera, bi holandes, suitzar bat eta koreo-kanadiar batekin.Nola ez, dena berrio ere ingeleses hitzegin beharra.Aspergarria da benetan, gaztelera hitzegiten den herrialde batetan ingelesez hitzegin beharra, zeatik ingeles...askok ez dute esfortzu minimorik egiten gazteleraz hitzegiteko ( gracias edo adios sinple bat ere ez) ta nei askotan tokau zait gauzak itzultzea.
Aeroportuan pixkat etxoin eta gero hegazkin txiki batera sartu ginen, plano txiki bat eman ziguten irudiak non zeuden identifikatzeko eta martxa.35 minutuko hegaldia, irudiak azkar eta gaizki ikusi eta buelta.Irudiak betidanik nauzken idealizauta, eta bistadizo honekin errealitatea ikusi det.Ez du pena merezi .Agian globo baten ondo eongo zan baino agentzikok esan zidanez, hegazkinak diru gehiago ematen do eta ez dute globo zerbitzu bat jarri nahi.En fin, hoberena hegaldia izan zan, inguruko paraje lehorrak, mendiak, panamericana errepide zuzen zuzena...
Hegaldia ta gero, berriro herrira, gosaldu ( hegaldia gosaldu gabe egitea gomendatzen da) eta Abancay-rako autobus txartela hartzera jun nintzen.
Bazkaldu ta gero, beste bueltatxo bat eta 8 tako autobusa hartu nun. Autobusa ikaragarria: larruzko eserlekuk, toki asko, hankak jartzeko lekua, afaria, ...Lastima errepidea oso txarra zala eta ezin izan nu tajuz lorik egin.Goizaldeko 5 tako Abancay-n neon, hostala hartu ta lota.
Abancay herri txiki bat da mendi tarten, Apurimac probintzian, Ampay mendipean eta egun pare bat pasako ditut hemen , pixkat aklimatatzen juteko.
Bihar, 3-4 eguneko ibilaldi bat hastera noa Choquequirao herri Inka ikusteko.Machu pichun antzekoa omen da bain duela urte gutxi aurkitu zuten eta oindik ez dago erabat ikusgai.Machu pichukin dauken diferentzia da ezin dala autobusez...igo eta 3 bat egun behar diela oinez aldapa gora.Nere kabuz in behar det, gia gabe, ondo seinalizatua omen daulako.( enpresa batekin kontratatu ezkerop ia 500 dolar die, ta no es plan).
Aber zemuz ateatzen dan, kontauko det bueltan
ala aio
p.d: Choquequirao-tik machupichura ere bidea dau, beraz indartsu banau eta ura eta jatekoa soberan badauzket igual aruntz jungo naiz.8-10 bat egun izango die, beraz igual astebee notiziaik gabe eongo zeate.Don't worry

lunes, 8 de diciembre de 2008

Huacachina

Egunsentia duna gainean
Huacachina oasis-a

Alberto Tomba in action


Alicia eta ni basamortun



Pinguinok ballesta irlatan




Pelikanok Ballesta irlatan

Apa,
oin denbora gutxin bi kronika, aprobetxau in behar da ordenadore ona aurkitzen danen.
Esan bezela, Limatik Piscora jun nintzen.Herria ez da beste munduko ezer gainera, iazko lurrikara eta gero nahiko izorrauta dau.Herria batik bat, turismoaz bizi da, ze osos gertu paracas-eko erreserba naturala eta Ballesta irlak daude.Ni ballesta irletara juteko ideiarekin jun nintzen eta ostiralen bertara jun nintzen.Paracas-en barku bat hartzen da eta ordu ta erdi inguru irauten duen bisita bat egiten da, hori bai, irlak ezin die zapaldu, babestuta bait daude.Irletan era guztietako hegaztiak daude batez ere ( pelikanok, kormoranak...), milaka eta milaka, zerua eta lurzorua ia erabat estaliz.bestalde, itsas lehoiak eta pinguino txikiak ikus daitezke.Irlak, era berean guanoz beterik daude ( hegaztien gorotzak)eta 7 urtetik behin guano hori jaso egiten dute, erabilera industriala hematen bait zaio ongarri bezela.Oso baliotsua da.
Irlak bisitatu eta gero, piscora buelta, herriko festak zien eta bueltatxo bat eman nun giroa ikusteko, baino goiz ohera, hurrengo egunean ica aldera abiatzeko.
Hurrengo egunean, autobusa hartu eta ica-ra jun nintzen.Autobus terminalean, Alicia ezagutu nuen, bidaiatzen hari dan peruko neska bat.Elkarrekin huacachina izeneko lekura jun ginen.Ica, basamortun dau eta huacachina bertako oasis bat da, oso polita eta era beren oso turistikoa ( orain ez dau horrnbeste jende).La casa de arena hostalean logela hartu genun.Oso hostal polita, piszina, taberna... eta bazkaldu eta gero basamortua ezagutzera jun ginen buggy baten.Hortaz bizi die hemen, turistei basamortua erakusten diete buggyetan eta sand boarding egiteko eskurtsioak eskeintzen dituzte, beste gauza askoren hartean..Paseo eta gero, dunatan snow tablekin ibili ginen goitik behera.Lehenengo aldia izateko, nahiko ondo ibili nintzen ( ke tiemble alberto tomba), baian leher eginda bukatzen dezu, zeatik hemen ez daude ez telesila, ez remonterik, gora igotzeko.Eta hondarretan gora egitea oso gogorra da, eguzkipean batez ere. Eguzkia estaltzen hasi zenen, berriro hostalera eta bertan afaldu eta tabernan egon ginen 1ak harte, giriekin ( ni ere giria naiz hemen ) eta bertakoekin hizketan.Oso egun polita benetan, eta lekua ezagutzekoa.
Hurrengo egunean, Aliciak alde in zuen, zeatik Astearten lanera bueltatu behar zon eta Peruko Iparralden iten do lana , amazonasen.Ni beste pare bat egunetarako gelditu behar nun, beraz lasai lasai hartu nun eguna, piszina, zerbait irakurri, piszina...eta egunsentian, inguruko duna altuenera ( 200m inguru)igo nintzen bistak ikusteko.
Besterik ez, egun pare bat lasai hartu eta gero, bihar Nazka aldera noa, ez dakit hain famatuak diren lineak ikusiko ditudan, ze 50 dolarretik gora kobratzen dute, eta marra batzuk azkar eta gaizki ikusteko...ez dakit.Nere pertsuasio doaiak erabili beharko ditut prezioa jeisteko.
Iada Argazkiak jarri ditut bere lekun, Lima,paracas eta huacachinakoak, laister Pulitzer saria eman behar didate.
p.d: enterau naiz Legazpiar batzuk telebistan azaldu diela perretxikutan.En fin, legazpiarrak edonon
aio

domingo, 7 de diciembre de 2008

LIMA

Apa,
Pasa die egun dexente ezer idazten ez detela ta bada garaia zerbait kontatzeko.
Huaraz utzi eta gero, Limara jun nintzen, astelen atsalden.Bertan Joel laguna etorri zitzaidan nere bila autobus terminalera, ze Lima 12 milioi biztanleko hiria da, beraz nahiko kaos.Joel aeroportu ondon bizi da, Callao distritoan, Limatik 45 minutura.
Bertan 10 bat egun pasa ditut, Lima ezagutzen.Esan bezela 12 milioi inguru biztanle ditu, eta trafiko handia jasaten do, baino egun batzuk pasata, "trukoa" hartzen zaio bertan mugitzeari (bai autobusean, conbitan...)eta iada Legazpi bezela ezagutzen det Lima.Asko gustau zait hiria, naiz eta orokorren, turistei ez zaie asko gustatzen.Alde zaharra oso polita da, ondo zaindutra eta seguroa. Egun hauetan polonia, portugal...bidaiariekin egon gea eta beraiei hiria erakusten ibili gea Joel eta ni, beraz txoko dexente ezagutu ahal izan ditut (museo batzuk, inguruko auzoak, hondartza...).
Bestalde, Joel-en lagun batzuekin ere ibili naiz, eta hegoamerikara etorri nintzenetik, lehenengo juerga bota nun, hilabete ta erdi ta gero.
Bestela nobedadeik ez, egun hauek aprobetxatu ditut jendea ezagutzeko, bidaia planifikatzeko...
Lima utzi eta gero Hegoalderantz jo det, Pisco herrira, kostaldean dago eta iaz lurrikara gogor batek kalte handiak eragin zituen, eta orain etorkizunera begira ari ira lanean, herria aurrera atera nahian.Honen kronika eta egun hauetakoak, aurrerago idatziko ditut, ze orain basamortuan nau, oasis baten.hostalak piszina, taberna...dauke eta egun batzutan deskantsau in nahi det, ondorenm Nazca, cusco...ikustera bait noa, gabonak bitarte.
Argazkik ahal bezain pronto jarriko ditut, ze ordenadore honek ez du kamara nola konektatzerik.
Ala aio