lunes, 26 de enero de 2009

Referendum Day

Bozka egunean aurkitutako pintada.Famatua ote naiz?
Lokutorio baten oharra.Irakurri letra txikia.Bolibia is diferent

Cochabamba kristoaren sabeletik


Cochabamba.Eguzkia laino tartetik sartuz



Kristoa. Atzen estatua bat
Apa,
Aurrena esan pasa ditudala Peru ta Boliviako argazkik. Kliklatu hemen.
Bolibiako karpeta Peru karpeta barrun dau, ez dakit zeatik.
Bueno pasa da referendum eguna.Baiezkok irabazi do ( Evo-n aldekok) ta momentuz lasaitasuna da nagusi, baino tentsioa nabari da.
Eguna lasaia izan zen.Gaueko 12tatik aurrera zirkulazioa moztuta zeon Bolivia oson, alkohola 48 lehenagotik debekatuta zeon ( saltzea eta edatea) eta kontrol ugari zeuden hirin bertan.Kuriosoa zan ikustea nola kale guztik utsik zeuden ikustea, jendea bizikletan, oinez, dendak itxita...
Hori bai, atsaldeko 6 tan ( debekua altxatzen zen ordua), berriro dena autoz bete zan.
Egun hauetan gauza dexente in ditut.BErtako Erik-ekin gerauta neon ostegunen.Trago batzuk hartu, afaldu...primeran.Oso tipo jatorra.
Hurrengo egunen Erik-ekin bazkaldu ta gero, bere arreba ta lagun batekin "Cristo de la Concordia" estatua ikustera igo ginen.Teleferikon igotzea gomendatu zidaten, lapur dexente ibiltzen direlako bide baztarretan.Teleferikon igo ta euria!, baino bueno, bistak ezinobek zien.Rio de Janeirokoa baino handiagoa omen da,metro batzuk altuagoa.Nei ez zitzaiten hain haundia iruditu.
Bertatik jeitsi ta afaltzera jun ginen herriz bestalde daon jatetxe batera ta gero kafe pare bat hartzera ( alkohola iada debekauta zeon).
Larunbaten festa batera gonbidatuta neon:Erik-en unibertsitateko lagunekin, horietako baten etxen.Naiz eta alkohola debekauta eon, litro dexente zeuden bere etxen: Whisky, Singani ( bertako likore bat, tekilan antzekoa)...Hor ibili ginen edaten ta kartatan, dadotan...ezin bait zen iskanbila montau musikakin.12k baino lehen, korrika baten taxi bila, zeatik gero ez zien eongo.
Igandea lasai pasa nun.Ez zeon ezer iteko, ez autobusik, dendak itxita...eta paseo bat ematekin konformatu behar, hiritik atera gabe, arriskuagatik.
Kuriosidade bezela esan, botazio mahian egon beharreko bat baino gehio, mozkortuta agertu zala igande goizen ( teorin 48 ordu lehenagotik debekauta dau edatea), batzuk ezin izan zuten bozkatu arazo teknikoengatik ( derrigorrezkoa da bozkatzea, bestela: isuna), besteek baiezkoaren aldeko kanpainakin jarraitzen zuten bozka mahian bertan ( mahaikideak zien), kartoizko kutxatan bozkatzen da, herri askotan kale erdin...Bolibia is different.
Hauxe izan da gutxi gora behera Cochabamban pasatakoa.
Gaur gauen Sucrera noa, Bolibiako hiriburua.Ta bertatik "salar de Uyunira".Munduko gatz basamorturik handiena.Ikusgarria omen da.Kontauko dizuet.
Ala ba, ondo segi ta aupa Ordizi ( behingoz ez do Donostin galdu)
Gorka

jueves, 22 de enero de 2009

La Paz eta Cochabamba

La Paz, El alto-tik
Cristo de la concordia.Cochabamba

Cochabamba plaza
Apa,
Egie esan eguraldik lagundu gabe jarraitzen do.Egunero euria, eskerrak ez don hotzik iten.
Bizikleta txangoa ta gero, astearten Alexandrakin ( CS) elkartu nintzen.Tonto tonto goizaldeko 2k arte ibili ginen La Paz-eko gaua ta de paso bertako jende gehio ezagutzen.Primeran pasa nun ta gainea batere arazoik gabe ( La Paz munduko hiririk arriskutsuenetarikoa da).Hurrengo egunen, paseo luze bat eman nun hiria pixkat gehio ezagutzeko ta altitudea nabari da.Nola dena aldapaz beteta dau, arnastea gehio kostatzen da.Atsalden berriz ere Alexandrakin gerauta neon ta bere lagun batzukin trago batzuk hartzea jun ginen.
Asko gustau zait La Paz, baino euripen ezin da gauza askoik in, beraz gauen autobusa hartu nun Cochabamaba aldera. 7 bat ordu autobusen sartuta ( oso komodoa baino kalefazioa a tope) ta gaur goizen iritsi naiz herrira.
Herri hau famatua da batez ere, ze ondoko menditxo baten kristo handi baten irudia dauke (Rio de Janeirokoaren kopia handiagoa).Gaur atsalden bertako tipo batekin elkartuko naiz ta ateburun berriro martxa.Ez dakit zehazki nora baino.
Jakin, iganden erreferendum-a daola Bolibian.Konstituzioaren alde edo ez.Seguraski baiezkok ( Evo-n alde) irabaziko do, eta istiluk eongo die seguro.Bertan eonda ikusten da Evok ez daukela Europan daukeun irudia.Gobernun daonetik preziok ikaragarri igo omen die, nazio erdia kontra dauke, hauteskundetan "putxerazo" garbik...eta ekialdeko Bolibia oso aserre dauke.
Kuriosidade bezela, hauteskunde eguna baino 48 ordu lehenago debekatuta dau alkohola saltzea, botaztea obligazio bat da ( bestela isuna)...
Espero det ezer larririk ez pasatzea ta asteburu lasai pastzea.
Ala ba, ondo segi
Gorka

martes, 20 de enero de 2009

the death road

Etxera buelta
bistak

Death road


Amildegia



Haserako tramo asfaltatua




Taldea ( argentinarrak, frantsesak...)





La PAz
Apa,
Iganden iritsi nintzen La Paz-ea, Bolibiako "hiriburua".( benetako hiriburua Sucre omen da).Hiria Eibar bezelakoa da baino " alo grande".Zulo baten dau ta etxek mendi guztia okupatzen dute.
Atsaldea Sylvain-ekin hiria ezagutzen pasa nun ta bera agurtu ta gero afaldu ta lotara zeatik hurrengo egunen goiz jeikitzea tokatzen zan bizikletan txango bat iteko.
Astelen goizen 7tako neon gerauta hostal baten, bertan gosaltzeko.Gosaldu ta gero ekipoa probatu(kaskoa, kamiseta...)ta "La Cumbre" aldera abiatu ginen furgonetan.La Cumbre 4700 metrora dau ta elur pixkat zeon.Lastima lainotua zeola ta ezin bistak disfrutau.
Hemen hasi behar zan gure abenturatxoa.Erropa jarri, bizikletak rebisau ta martxa.
Ibilbidea erreza: 64 km ( bai, 64 km ) aldapa behera. 4700 metrotik 1200metrora, Yolosa herrian. IZUGARRIA.
Haserako kilometrok bide asfaltatu batetik die, trafiko pixkatekin baino errepide zabala.Lehen esan bezela lastima eguraldia.Lainotua ta noizbehinka euria.Halere nahiko azkar jeitsi ginen gia bat aurretik zeola. Biden zehar gelditu batzuk in behar die (polizi kontrolak, besteei itxoin...), baino asko disfrutatzen da.
Bide erdia in ta gero dator hoberena.Asfaltoa utzi ta lur bide baten sartu ginen.Hemen hasten da "la carretera de la muerte"( klikatu hemen) deritzona.Iada ez dauke trafikoik baino bere garaian ia egunero hiltzen zan baten bat,ze bide estua da, euritsua, ezkerreta 600 metrotik gorako amildegia...
Uste ez bezela, ezkerretik juteko esan ziguten, amildegi ondoan.Arrazoia: lur erorketak, mantenimentuko langilek...eskuin alden eoten die ta kurba itxi baten ondoren aurkitu ezkero, ordun arazok.
5 laguneko taldetxoa aurretik jeitsi ginen, nahiko azkar eta gelditu bakoitzean arriskutaz informatzen gintuen giak.Nola lainotua zeon ez genun amildegik sakonera ikusten, pena bat.Halere horrek beldurrik gabe jeisten lagundu zigun.
5 bat ordutan in genun dena,gehiena euripean ( nik nahiago euria eguzkia baino) ta bukaeran dutxa ta bazkaria zain geneuken.herria Oihanen ( ez dakit hatxea nun jarri) dau kokauta ta moskitoek bere lana gogotik in zuten.Baino tokik merezi do, babana ta koka landarez betea.
3o eurotan lortu nun ( gosaria, bazkaria, garraioa, ekipoa...barne), uste baino merkeago.Uda parten garestigoa omen da.
Batenbat La Paz-era etortzeko gogokin baldin badau, dudaik gabe gomendagarria.64 km aldapa bera ez die edonon ikusten.
Gaur bertako lagun batekin pasako det atsaldea ( goizen El Alto auzora jun naiz, merkatua ikustera.Ikusgarria) ta bihar segurona Cochabamba aldera ingo det.Ez dakit ze aurkituko deten bertan baino ez dauket La Paz-eko euripean egoteko gogoik .
Ala ba ondo segi
Gorka

domingo, 18 de enero de 2009

Agur peru

Museo tumbas reales de sipan.Lambayeque
Alpamayo? mendia
O.R.E. bihotzean

Ishinca bidean

Huaraz

Lima

Ballesta irlak

Ballesta irlak

Alberto Tomba

Duna gainean.Huacachina

Nazka.kolibria

Apurimac kanoia, Choquequirao bidean

Wayna Picchu mendia Machu Picchu-tik

Arequipa

Yura inguruko urjauzia

ni 3 eguneko ibilaldia ta gero Colca kanoian

Amantani irlan, san sebastian ospatzen

Titikakan barrena.txoferrak laguntza behar


Apa,
Titikaka-ko sustoa ta gero, Peru utzi ta Copacabanara jun nintzen, aurrekon esan bezela.Copacabanan ez dau gauza askoik iteik, Irla batzuk bisitau, ta erosketak.Nik Sylvain eta Carmen-ekin pasa ditut pare bat egun hemen, inguruko mkenditxo batzuetara igo ta listo.Ostiralen, barkun ezagutu ginen gutxi batzuk elkartu ginen afaltzera juteko eta aurreko egoneko abenturatxoa gogoratzeko.
Hori bai, kotxeak bedeinkatzeko modu xelebrea daukie: kotxea, furgoneta, autobusa..katedralaren aurrera eramaten dute.bertan lorez apaintzen dute kotxe aurrekaldea eta garagardoa botatzen diote gainetik.Ondoren petardoak bota eta garagardoa edaten dute.Elizaurreko bidea erabat beteta egoten da eta legazpiko euskaltegiko pasabidea dirudi zapatu gau baten.
Dagoeneko La Paz-en nau, egun gutxi pasako ditut hemen, aurreago kontauko det gehio, ze espedizio adrenalitiko bat egitera noa bihar edo etzi.
Hemen azken bi hilabetetan ateratako argazki sorta bat, denak Perukoak die.
Argazki guztik Argazkiak galerian daude, ekuador eta Perukoak ( machu pichutik aurrerakoak beranduago sartuko ditut).
Ala ba, ondo segi.







































































































































viernes, 16 de enero de 2009

titicaca (20.000 leguas de viaje submarino)

Apa,
Aurrena esan 2 hilabete ta gero Peru utzi ta ia Bolibian naola, copacabana herrin, titicaca laku ondon.Oso herri polita, oso turisticoa.Silvain ( frantzia) eta Carmen ( valencia)-ekin nau ta pare bat egun pasako ditugu.
Ta oin atzo Punon pasatakoa kontauko det.Oso serioa da ta naiz eta parregurea eman ( nik ebaui parre iten det ) oso asunto serioa izan zan.Eskerrak ez zela ezer pasa.ona hemen.
Asteazken goizeako tour bat hartuta nauken Titicaca lakuko irla batzuk bisitatzeko.Gaua baten pasako genun, festa txiki bat..ez da nere gustoko planik onena baino irlak ezagutzeko modu oberena da.Portun bidaikidekin elkartu ( frantsesak, argentinok, australianok...)eta barkun sartu ginen.Hasieran primeran, lakua oso lasaia. Huros irlak bisitau genun aurrena.Totora landarez indako irlajk die, bertako jendea ezagutu genun..
Ondoren Taquile irlara jun ginen, bertan bazkaldu, paseo txiki bat eta betako ohiturak, jazkera...ikusi genun.Taquiletik Amantani irlara jun ginen, bertan tokiko familiekin hostatu hartui genun.Ni Silvain frantsesakin jun nintzn etxe batera.Nahiko ondo zeon, umeekin futbolen ibili ginen (4000metrora!!!oso gogorra), familiakin afldu ta gero festa batera.Mutilak pontxoa jarrita ta neskak gona eta alkandora jarrita agertu ginen.Bertan garagardo batzuk, dantza tradizionalak...ikusi eta etxera.Dena turistari begira, nahiko kutrea nere ustez.
Hurrengo goizen San sebastian eguna ospatzen zuten hemen, eta mendi tontor batera igo ginen ritualak, dantzak,...ikustera.Mendin familiakin bazkaldu eta berriro barkura.Nik batez ere silvain-ekin eta neska argentinar batzukin in nun tratu, oso jende atsegina ta baera jeitsi ginen porturantz.
Behin barku barrun lasai lasai jun ginen Puno aldera, eguzkipean hizketan...Ordu bete ta gero, freskatzen hasi zan ta haizea ebai fuerte xamar beraz barku barrura sartu ginen ( hasuieran "teilatuan" geuden.Gutxnaka batzuk mareatzen hasi zien, barkua asko moitzen zan naiz eta olatuk ez zien ikaragarik.Barkun Brasileiro bikote bat zeon, 50 urte inguru, ta senarra uneoro zeon txantxak iten, salbabidas-a hartzen...minutuk pasa hala barkua gehio moitzen zan ta ia bolkatzera iritsi ginen, batzuk asko beldurtu zien, beste batzuk parrezka...baino momentu baten atzen zeon ingles bat korrika sartu zan kapitaina zeon tokiraino, gaizki esaka, oso aserre...Gauza da inglesa marinela dala ta ikusten ai zan urpera gindoazela.Kapitainan ondon jarri ta aginduk ematen hasi zan.Esan beharra dau kapitainak aurreko gauen asko edan zola ta lokartzen ai zala!!
Inglesa eta beste frantses marinel batek kargu hartu zuten eta beste portu batera eraman gintuzten.Biden kalamidade ugari, denak txakekok jarrita, kristalak autsita...
Azkenik iritsi ginen portu batera, susto ikaragarria pasa ta gero, batzuk negarrez...Gero agentzira jun ginen esplikazio eske, berriro ez gertazteko....baino ez ziguten kasu handirik in.Azkenen Peruko Marinara idatzi bat bidali genun denak sinatuta, baino ez det uste gauzak hobetuko direnik, en fin oso tristea.Frantsesak beraien enbajadan kexu bat aurkeztu behar dute.
2 ordutik gora pasa genun olatu tarten, batzuk beldurtuta, negarrez, mareauta...eta ni ta bi neska argentinar barrezka.Lasi neon, pixkat mareauta baino lasai.Ez nun benetako arriskua ikusi jendea txalekok jartzen hasi zan arte ( brasileiroa aurrena izan zan ta ez zon emazten eskua askatzen, logikoa).Kristalak austen hasi zienen gehio ardurau nintzen, baino orokorren ondo pasa nun trantzea.Batzuk hurrengo urten afari bat ittea proposau zuten, ez det uste ingo deunik baino seguroa da ez zaigula sekula ahaztu behar atzoko eguna.Gainea asko copacabanan gaude eta oindio ortaz itzegiten ai gea.
En fin, , eskerrak ez zan ezer larria gertau ta dnak osoik atea ginen.Kapitaina igual oindio resakakin eongo da, lastima.Espero det lizentzia ( baldin badauke ) kentzea eta barkuk seguridade minimok izatea ( ez zauken argirik, balizaik, bengalak,ezta irrati triste bat, eta mobilak ez zon balio...).
Oin txip-a aldatu ta beste lurralde baten sartu naiz, espero det Morales jaunaren lurrak ondo tratatzea.
Portzierto, gaur aduanan Orkatz, oiartzungo laguna ikusi det.Galeses eon ginen batera eta Lanean ere batera ibili ginen.Amerika ari da ezagutzen motorren ta ilusio handia in dit berriro ikusteak ta baez ere sorpresa itzela
Ala ba, argazkik jarriko ditut bihar ze gaur ez dit uzten
Aio
Gorka
P.D:Indar pikera dijola esan diate, ez det uste ain larria izango denik baino informazio fidagarriagoa eskertuko nuke.Halere ni bueltatzeako remontauko do, seguro.

martes, 13 de enero de 2009

Cataratas de huaruro y cañon del colca

el camino a seguir
Tuna, fruto del cactus

camino a Fure, no apto para vertigos


la aldea de Fure



c'est moi en la cascada de Huaruro




Piscina en el oasis de sangalle





Mirador del condor
Apa,
Primero contar algo que me paso el Martes, que se me olvido contar.Resulta que fui a acompañar a tito y a una parejade Lima a la universidad para hacer unos papeleos.Como no puede entrar cualquiera, le dije alñ portero que queria visitar la universidad y ver la oferta educativa.Me dijo que tenia que comprar un impreso, rellenarlo...y como no queria hacer todo eso, puse en practica mis dotes para el engaño.Le dije que estaba licenciado en ingenieria por la universidad de mondragon y que queria hacer un post-grado en peru.Como hay competencia entre universidades y los alumnos extranjeros dan prestigio me dejo entrar, no sin antes preguntarme que especialidad...queria.Salio bien y conoci un poco el ambiente universitario peruano.
Despues del paseo a la cascada, me anime a ir al cañon del colca, la joya de la corona de Arequipa en cuanto a turismo se refiere.El Jueves lo pase tranquilo en la ciudad ya que el bus era a la 1 A.M.Tras cenar algo fuimos a tomar un trago Tito y Yo, para hacer tiempo.Para las 12.30 estaba en el terminal de buses y tras acomodarme en el bus me dispuse a dormir.Imposible.La carretera esta a medio asfaltar, llena de baches, tramos de tierra, ...Al llegar a Chivay, la ciudad mas importante de la zona, subio mucha gente, por lo que si ya era dificil descansar con el bus vacio, con todo la gente de pie al lado se me hizo imposible.Mi destino era el pueblo de Cabanaconde y un poco antes de llegar, en la cima de un puerto esta "la cruz del condor", un mirador muy bonito donde la gente va desde muy temprano para ver volar a los cóndores, cosa que no siempre es posible.Al llegar se bajo mucha gente, yo segui para abajo porque no me apetecia esperar en el frio para ver volar unos pajaros.
LLegue a las 6.30 de la mañana a Cabanaconde y tras comprar fruta y pan, comence a bajar hacia el rio, unos 1500 metros abajo ( es el cañon mas profundo del mundo).La bajada es bastante empinada, zig zagueando constantemente, algo durilla por la cantidad de piedras sueltas, tierra...En menos de hora y media llegue a sangalle, un oasis en el rio donde hay casetas para dormir, piscina...Tras comer algo me dirigi a un puente que cruza el rio y comenzar a subir por el otro lado direccion Malata.La subida es igual que la bajada pero mas corta.Antes de llegar a Malata llegue a una plantacion de cactus, me pare un rato a ver el panorama y ver si podia atajar ( bajando hacia sangalle vi varios caminos).En esto volvi a comer el fruto del cactus que habia probado con Tito ( se llama Tuna), y esta vez no me comi todos los pinchos.
Me decidi por una ruta que llegaba a la pista que tenia que seguir, pero como soy el mas "liiiisto" del mundo, acabe cruzando un prado lleno de cactus ( recomendado 100% hacerlo en pantalon corto).Me llene de pinchos, heridas pequeñas...pero al final encontre la ruta adecuada.El camino era mas o menos llano, con una pequeña subida, pero el problema era el calor.Hacia mucho calor y aunque llevaba agua, me daba miedo beber mucho porque no sabia cuanto tiempo estaria sin encontrar un rio...A unas 2 horas gire hacia la derecha para adentrarme en otrop cañon y seguir por un camino hacia mi destino, Fure, pero no sabia a que distancia estaba.Aqui el camino subia y bajaba bastante, y con el calor y la mochila se me hizo bastante durillo.Al rato vi a lo lejos una cascada, a la que nunca llegaba por lo sinuoso del camino.Hacia la 1 de la tarde llegue a la cascada que resulta esta al lado de Fure, el pueblo donde hiba a dormir.En el "pueblo" hay como 15-20 chozas y entre ellas dos "hostales".Me fui a uno pero nadie aparecia, me senti como indiana jones cuando llega al pueblo ese de la india donde no hay niños.AL tiempo aparecieron unos niños y se pusieron a jugar junto a mi, pero del dueño del hostal ni idea.Por fin aparecio una chica que me abrio una choza para dormir.En el pueblo no hay nada que hacer por lo que tras una siesta, y cenar algo me fui a la cama.
Al dia siguiente sali a las 7 de la mañana ( tras una dura pelea con una lentilla) hacia la cascada de Huaruro ( o cascadas congeladas).El camino es facil de encontrar y es practicamente llano, despues de pasar una pequeña cascada junto al pueblo.Por cierto que en pueblo muypoca gente habla español, hablan Quechua.En una hora mas o menos llegue a la cascada.Muy impresionante.La vas viendo durante el camino, es un chorro fuerte de agua que se ve blanca y el ruido es bastante fuerte.Me quede una media hora alli, sacando fotos, y luego regrese al hostal para coger la mochila y volver al oasis.La vuelta se me hizo bastante facil, ademas a diferencia del dia anterior, hoy me encontre con gente.Vovi a cruzar el campo de cactus, pero esta vez habia localizado bien el camino, y en menos de 2 horas y media estaba en el oasis.Tras una ducha ( fria) me fui a la piscina a simplemente estar.Alli me encontre con Mariana y Mark, un matrimonio USA-Peruano que vive en Barcelona.Tras cenar, acordamos salir a las 4.30 de la mañana hacia Cabanaconde para evitar el sol.Dicho y hecho, al dia siguiente a las 4 arriba y tras comer algo, me fui para arriba con Mark ( Mariana subiria despues en mula, como mucha gente).En algo mas de 3 horas llegamos arriba, comer algo y al bus, direccion chivay-arequipa.El bus paro en el mirador del condor, que estaba petao de gente, pero es un sitio precioso, como todo el cañon (Aunque no tanto como lo pintan).Llegamos a Chivay y el bus hizo parada tecnica ded una hora.Visitamos un poco la ciudad y vuelta al bus, donde a medio camino hacia arequipa comenzo a nevar (si, dentro tambien nevo) un poco.Llegue hacioa las 3 a arequipa, y derechito a la ducha y a descansar, mas que por la caminata, por el bus.
Al dia siguiente compre el billete para Puno e invite a cenar a Tito y su madre para despedirme.
Me llevo un gran recuerdo de esa familia, muy acopgedora.Como anecdota me contaron que tuvieron un mono en casa ( traido de estraperlo desde la selva) y que se encariño con un perro salchicha que tenian.La cosa es que el perro tuvo crias con un pequines y el mono llevo el parto, cual doctor.
Hoy ya estoy en Puno, a orillas del lago Titicaca y mañana seguramente me dare una vuelta en barco por las diferentes islas.
Y en un par de dias me despedire de Peru para entrar en tierra de Evo Morales, Bolivia.
En fin, ya se vera.
Ala aio
Gorka
P.D: el loco Abreu a la real!!!!!ikustekok jaioak gara

jueves, 8 de enero de 2009

Yura, bizikleta...

Makinak
Yura bidean

ur- jauzia


ur-jauzi azpin



ur-jauzira bidea




santa catalina





santa catalina






Misti sumendia
Apa,
Urte berria hasi da, dirudienez oso urte txarra izango da, baino bueno, datorrena datorrela, pasako da.
Arequipan jarraitzen det oindio, gaur gauen ( 1 a.m) colca kanoia ezagutzera abiatuko naiz.& bat orduko bidai bat eta gero, cabanaconde herrira iristeko intentziokin noa eta bertatik 3 bat eguneko ibilalditxoa.Nere kasa dena, espero det dena ondo ateratzea ( asko eta askotan galdetu beharko diet bertakoei norabidea).
Colca kanoia munduko sakonetarikoa da eta oso ikusgarria omen da, kondorrak, zuhaitzak...Hori esaten dute behintzat turismo agentziek.Nik nere kasa gauza desberdinak aurkitzea espero det.
Egun hauetan gauza dexente in ditut, eiffel-ek indako zubi bat ikusi, herri inguruk ezagutu, erosketa batzuk...
Astelenen Titokin bizikletan ibiltzea jun nintzen.Titok mendi bizikletakin jeitsierak iten ditu eta Hiritik kanpo mendi aldera eraman nindun.Hasieran primeran, pixkat goruntz zan pista baina eramankorra, baina dexentetan bidetik atera eta izugarrizko aldapatatik sartzen ninduen Titok.Gainea harriz betetako aldapak ziren askotan, baino en fin, batzutan bizikletatik jeitsi ta kitto.Hala ere oso trabesia polita in genun parke ekologiko batetik, 5 bat ordutan.Askotxo neretzako, urtetan bizikletan ibili gabe egoteko.
Anekdota bezela esan, mendi koxkor baten bertako fruitu batzuk aurkitu genituelka.Kaktus batetik ateratzen die fruituk ta kiwi antzekoa da baino pintxo batzukin.Plastiko batekin fruitua hartu eta barrura, beti ere azala kenduta.Gauza da pintxo "txiki" hoiek ebai barrura jun ziela eta biok hor ibili ginen pintza txiki batzukin atera nahien.Azkenen ahon pintxo gutxi batzuk genituela jarraitu genun bide lehor horietatik.Hurrengoako ikasi deu, baino fruitua oso ona zeon.Izena ahaztu in zait.Gero Titon etxen afaldu nun, bere familiakin.Oso jende atsegina benetan.
Astearten Santa Catalina monastegia ikustera jun nintzen, arequipa erdi erdin.Oso monastegi ikusgarria da, herri bat bezalakoa da eta kalek andaluziako hirien izenak dauzkie( kordoba, granada...), etxetxo guztik kolorez margotuak...eta dena oso ondo zaindua.Klausurako konbentuia izan zen urte askotan, dirudunentzat, eta gela bakoitzak dekorazio berezia dauke,familiek emandako diruaren arabera.lurrikarek ere dexentetan suntsitu dute baino berreraikia izan da askotan.Oso toki gomendagarria.
Eta atzo Tito, bere ama eta bi lagunekin Yura herrira jun ginen.Bertan ur termalak daude baino gu kaskada bat ikustera jun ginen.10 bat kilometrora daude eta bide erdia lur basamortu batetik egiten da, gora-behera, baino ez da gogorra.Nahiko erreza da galtzea pista asko bait daude.Bide erdia in eta gero, kanoi baten barrutik dijo bidea.Hemen erreka batetik goruntz jun ginen, sandaliak jarrita.Bidea erreza da baino arkaitz dexente pasatu behar die eta kontuz ibili beharra dau.Bideanj ur jauzi txikik ikusten die baino kanoian bukaeran daon kaskada ikusgarria da.35 bat metro gdauzke eta putzu txiki batera doa, gero erreka bihurtuz.Bertan ordu erdi inguru eon ginen uretan eta kaskada azpin.Min pixkat ematen zon, baino bueno.
Buelta bide berdinetik in genun, hasieran errekan behera eta gero basamortutik.Hemen galdu in ginen eta buelta haundixeagoa eman genun, baino iritsi ginen Yura herrira berriz ere.Kaso aparte Titon ama.67 urte dauzke eta ia ia gu baino hobeto ibili zan errekan gora eta behera eta basamortuko aldapatatik.Ikusgarria.Ondoren autobusan zain eon ginen ordubete inguru errepiden eserita,Garagardoa eta Kola Escocesa ( bertako freskagarri bat, fruitu desberdinak nahastutako freskagarria.Oso gozoa) nahastura bat edanez.
Hau izan da gutxi gora behera nere astea.Esan bezela, gaur gauen mendi aldera noa, beraz 3-4 egun eongo naiz inkomunikauta.Espero det iganderako bueltan eotea sano y salvo.
Enterau naiz Legazpi eta Euskal Herria zurituta daudela.Ba animo, seguru baten bat lanera jun gabe geau dala.Animo bestei.
Portzierto, enterau naiz ebai, Haztegiko jaiotza Machu Picchu bihurtuta agertu dala.Argazkin bat eskertuko nuke.Seguro ogi berri gainen bizi dan paparazzik baten bat atea dola.
Ala ba, a jugar a pala.
Gorka

jueves, 1 de enero de 2009

Urte berri on

Arequipa
Arequipa.Eliza baten klaustroa

Arequipa.Plaza de armas
Apa,
Aurrena Urte berri on denoi, espero det ondo pastu izana festa egun hauek.
Nik egie esan ez det aparteko ezer egin azken egun hauetan, lasaitasun pixkat beharren neon.
Machu picchu ikusi ta gero, Cuscora bueltau nintzen.Eguraldia nahiko txarra izan zan, euria egunero...Cuscon Sacsayhuaman-ko ruinak ikustera jun nintzen, hiri erditik 2 km-ra.Oso politak die, baino eurik ez zon laguntzen, beraz ez nun gauza gehio ikusi Cuscon.Gainea janarin batek kalte in zian ta pare bat egun nahiko gaziki pasa nitun.
Larunbaten, hilak 26, Arequipa aldera jun nintzen autobusen.) bat orduko bidaia da, ta egie esan nahiko gaziki pasa nun autobusen, batez ere aurreneko 4-5 ordutan. Gainea bidai erdialden, Juliaca herrin geratzean, 15 bat pertsona igo zien gauzak saltzea.Normala da Perun, ecuadorren...saltzailek igotzea autobusera janaria, edaria...saltzera onddo bait dator bidai luzetan, baino hemengoa gehiegizkoa izan zan.Denak batera igo zien denetarik saltzera; Goxokik, koka kolak, Ura, patata frijituk, bufandak, txanok, arkume egosia!!. Tripak nauzken bezela eta gende guztin traste denak nere gainen nauzkela, bidaia noiz bukatuko zain geratu nintzen.Azkenen txoferra igo zan ( 2 pisuko autobusa zan ) jendea kaleratzera.
Azkenen iritsi nintzen Arequipara eta gorputza gauza askotako ez naukenez, hostal batera jun nintzen zuzenen.Hemen ere taxistekin burrukan ibili beharra dau prezioa zehazteko.Egie esan ez zait regateoan ibiltzea gustatzen baino hemen ez dau besterik zeatik ez da normala dauden diferentzik.Gainea askotan esaten dizue :"6 soles amigo pero te lo dejo en 5 soles nomas" . Ta nik esaten diet aber zeatik iten diaten deskontua, prezioa 6 bada.Aurpegia aldatzen zaie ta ni beste taxi batera juten naiz galdetzera.Askotan distantzi berdina itteko leku beretik, 5 prezio desberdin eskatzen dituzte taxistek.En fin, denborakin ikasi det taxistekin tratatzen ( askotan modu txarren trataraztea behartzen naute).
Arequipan lagun bat dauket,Tito, ta bere etxera jutekoa nintzen, baino esan bezela hostal batera jun nintzen osatu harte.
Astearten geratu nintzen Titokin ta kapoeira klase batera eraman zian, kapoeira talde batekoa bait da.Entrenamentua ikusi ta gero garagardo batzuk hartzera jun ginen ta gero bere etxera, zentrutik 10 bat minutura.
Hurrengo egunen bertan gosaldu nun ( guakamole, ogia, papaya zukua eta bertako zereal batekin eginiko edari beroa) Tito eta bere amakin. Oso pertsona atseginak benetan.Asko bidaiatu dute eta denbora dexenten aritu ginen hirurok hizketan.Eguerdin berriz ere beraiekin bazkaldu nun ( langostino txikik eta arrozakin indako zopa antzeko bat, oso goxoa) eta atsalde parten hostal batera jun nintzen, zeatik Titon familiakok etxera zetozen eta ez nun molestau nahi.Beraz 31 gaua bakarrik pasa behar nun.
Atsalden buelta bat eman nun zentrotik giroa ikusteko ( leku guztitan bezela, poztasun faltsu bat, konfetik, papa noel txanok...eta alkohola nonhai) eta zerbait afaldu ta gero garagardo bat hartzera jun nintzen.Tabernan Frantses batzukin topo in nun eta pare bat garagardo hartuta, plaza nagusira jun nintzen urtea bukatzeko.Bertan jende dexente zeon eta 12k ematean izugarrizko petardo, suziri festa hasi zan.Ez zan udaletxek antolautako ezer, jendek bere kabuz botatzen ditu petardok...eta egie esan ez do konfidantza askorik ematen ze petardok kalen erosten ditu jendek.ordu erdi ta gero kale zentriko batera jun nintzen.Bertan jendetza izugarria zeon, gehienak turistak eta egie esan ez nauken batere gogoik bertan egoteko.Bueltatxo bat eman nun ingurutatik, baino panorama ez zan nere gogokoa.Gainea bertako diskoteka asko eta askok ez dauzkete seguridade kondizio minimorik eta ezagututa hegoamerikarren "jaleo" grinak, hostalera bueltau nintzen 1.30 ingurun.
Hurrengo egunetan Titokin eskurtsioren bat ingo det, eguraldiuaren arabera.Seguraski kaskada batzuk ikustera jungo gea eta arequipa ingurutan bizikleta rutatxo bat ere ingo deu.
Eguraldia oso ona izan ezkero, El Misti sumendira igotzea nahiko nuke, 5800 metrora baina elurrik gabe eta zailtasun teknikorik gabe.Ikusiko da.
Bueno ba, kontatzen jarraituko det .
Ondo segi ta txintxok izan.